�� ���� � ������� ��� �������� ���� ������� ��� ���
��� �� ������ ��� Nicolas Vanier �Solitudes blanches�
Επ�καιρο κε�μενο με οικολογικ� και �χι μ�νο μην�ματα απ� �ναν ηγ�τη των ερυθρ�δερμων, προς «λευκο�ς» πολιτικο�ς ηγ�τες.
Το 1854 ο τ�τε Πρ�εδρος των ΗΠΑ, πρ�τεινε σε μια φυλ� Ινδι�νων της ΒΔ ακτ�ς, να πουλ�σουν το μεγαλ�τερο μ�ρος της γης τους και οι ΗΠΑ θα τους �κανε �να καταυλισμ� για να ζ�σουν. Ιδο� η απ�ντηση του αρχηγο� των Ινδι�νων:
-Πως μπορε� κ�ποιος να αγορ�σει � να πουλ�σει τον ουραν�, την θαλπωρ�, � την γη; Αυτ� η ιδ�α μας φα�νεται περ�εργη.
Πως μπορε�τε να αγορ�σετε την δροσι� του α�ρα, το καθρ�φτισμα του νερο� που δεν κατ�χουμε;
Κ�θε κομματ�κι αυτ�ς της γης ε�ναι ιερ� για τον λα� μου. Κ�θε βελ�να πε�κου, κ�θε �χθη στο ποτ�μι, κ�θε κομμ�τι της καταχνι�ς μ�σα στο δ�σος, κ�θε ξ�φωτο, κ�θε ζουζο�νισμα εντ�μου ε�ναι ιερ� στην μν�μη και στην εμπειρ�α του λαο� μου. Ο χυμ�ς που κυλ� μ�σα στα δ�νδρα αυτ�ς της γης, μεταφ�ρει και τις αναμν�σεις μου, εμ�να, εν�ς ερυθρ�δερμου.
Οι νεκρο� του λευκο� ανθρ�που λησμονο�ν τον τ�πο της γ�ννησ�ς τους �ταν μεταβα�νουν στ’ αστ�ρια. Οι δικο� μας νεκρο� δεν λησμονο�ν ποτ� αυτ� την υπ�ροχη γη γιατ� ε�ναι η μητ�ρα του κ�θε ερυθρ�δερμου. Ε�μαστε κομμ�τι της γης κι’ αυτ� αποτελε� κομμ�τι απ� μας. Τα �νθη που ευωδι�ζουν ε�ναι αδ�λφια μας. Τι ελ�φι, το �λογο, ο μεγ�λος αετ�ς ε�ναι αδ�λφια μας. Οι βραχ�δεις κορυφ�ς, οι χυμο� στα λιβ�δια, η ζεστασι� του αλ�γου, ο �νθρωπος, �λα αν�κουν στην �δια οικογ�νεια. �τσι �ταν ο Μεγ�λος Αρχηγ�ς της Washington ζητ� να αγορ�σει την γη μας, ζητ� πολλ� απ� μας (που δεν ορ�ζουμε). Λ�ει ακ�μα �τι θα διατηρ�σει �να μ�ρος �στε να μπορ�σουμε να ζ�σουμε �νετα, �τι θα ε�ναι ο πατ�ρας μας και �τι θα ε�μαστε τα παιδι� του. Θα εξετ�σουμε την προσφορ� του, αλλ� δεν θα ε�ναι ε�κολο γιατ� αυτ� η γη ε�ναι ιερ� για μας.
Αυτ� το νερ� που λαμπιρ�ζει και ρ�ει στα ρυ�κια και στα ποτ�μια, δεν ε�ναι μ�νο νερ�, αλλ� και το α�μα των προγ�νων μας. Ε�ν σας πουλ�σουμε τη γη, οφε�λετε να θυμ�σαστε �τι ε�ναι ιερ� και αυτ� να το μ�θετε και στα παιδι� σας, κι’ ακ�μα �τι κ�θε ανταν�κλαση απ� το καθαρ� νερ� των λιμν�ν εκφρ�ζει ενθυμ�σεις και γεγον�τα απ� την ζω� του λαο� μου. Το μουρμουρητ� του νερο� ε�ναι η φων� του πατ�ρα του πατ�ρα μου.
Τα ποτ�μια ε�ναι αδ�λφια μας και σβ�νουν την δ�ψα μας. Τα ποτ�μια μεταφ�ρουν τα καν� μας και τρ�φουν τα παιδι� μας. Ε�ν σας πουλ�σουμε αυτ� τη γη, οφε�λετε να θυμ�σαστε αλλ� και να διδ�ξετε τα παιδι� σας �τι τα ποτ�μια ε�ναι αδ�λφια μας αλλ� και δικ� σας και ακ�μα οφε�λετε να δε�χνετε στα ποτ�μια την τρυφερ�τητα που θα δε�χνατε σε �να αδελφ�.
Ξ�ρουμε �τι ο λευκ�ς �νθρωπος δεν καταλαβα�νει τα �θιμ� μας. �τσι δεν δ�νει σημασ�α στη γη (�πως εμε�ς), φθ�νει μια ν�κτα σαν ξ�νος για να π�ρει απ� τη γη �τι του χρει�ζεται. Η γη δεν του ε�ναι αδελφ�ς του αλλ� εχθρ�ς του, κι’ επειδ� την κατ�κτησε (δεν συνδ�εται μαζ� της, αλλ�) φε�γει και πηγα�νει αλλο�, εγκαταλε�ποντας τους τ�φους των προγ�νων του, χωρ�ς αυτ� να του κοστ�ζει. Ο τ�φος των προγ�νων και τα πατρογονικ� του καταλ�γουν στην λ�θη. Χρησιμοποιε� την μητ�ρα του, την γη, τον αδελφ� του, τον ουραν� �πως τα πρ�γματα που αγορ�ζει, τα λαφυραγωγε�, τα πουλ� �πως τα πρ�βατα, � τις γυαλιστερ�ς π�τρες. Η απληστ�α του καταστρ�φει τη γη και δεν αφ�νει π�σω του παρ� μιαν �ρημο.
Στις π�λεις του λευκο� ανθρ�που δεν υπ�ρχει �να ειρηνικ�, �να �συχο μ�ρος, που να μπορε�ς ν� ακο�σεις το π�σιμο των φ�λλων το Φθιν�πωρο, �, το πετ�ρισμα των φτερ�ν εν�ς εντ�μου. �σως επειδ� ε�μαι �νας �γριος, δεν μπορ� να καταλ�βω την συνεχ� φασαρ�α (στις π�λεις του λευκο� ανθρ�που) που καταπονε� τα αυτι�. Και ποιο ενδιαφ�ρον μπορε� να υπ�ρχει στη ζω� εν�ς ανθρ�που, �ταν δεν μπορε� να ακο�σει την μοναχικ� φων� απ� �να β�τραχο σε κ�ποια λιμνο�λα τη ν�χτα; Ε�μαι �νας ερυθρ�δερμος και δεν καταλαβα�νω. (Ξ�ρω �τι) ο Ινδι�νος προτιμ� τον απαλ� �χο του αν�μου καθ�ς και την μυρωδι� του �ταν ξεπλ�νεται απ� την βροχ� του μεσημεριο�, � �ταν αρωματ�ζεται απ� το κουκουν�ρι του πε�κου.
Ο α�ρας θεωρε�ται πολ�τιμος στον ερυθρ�δερμο, γιατ� (γι’ αυτ�ν) �λα ζ�α, δ�νδρα, �νθρωποι ζουν απ� την πνο� του. Ο λευκ�ς �νθρωπος δεν φα�νεται να προσ�χει τον α�ρα που αναπν�ει. �πως �νας ετοιμοθ�νατος που κ�νει πολλ�ς μ�ρες να εκπνε�σει, ε�ναι ανα�σθητος στην μπ�χα.
Αν σας πουλ�σουμε τη γη μας, οφε�λετε να θυμ�σαστε �τι ο α�ρας ε�ναι πολ�τιμος για μας και �τι παρ�χει την πνο� σε �λα �σα πρ�πει να ζ�σουν. Ο �νεμος που �δωσε στον πρ�γον� μας την πρ�τη του πνο�, δ�χθηκε επ�σης και τον τελευτα�ο αναστεναγμ� του. Και αν σας πουλ�σουμε τη γη μας, οφε�λετε να την προσ�χετε και να την σ�βεστε σαν ιερ�, σαν �να τ�πο που ακ�μη κι’ ο λευκ�ς �νθρωπος θα μπορε� να απολα�σει τον εμπλουτισμ�νο �νεμο απ� το �ρωμα των αγριολο�λουδων.
Θα εξετ�σουμε λοιπ�ν την προσφορ� σας να αγορ�σετε τη γη μας. Αλλ� αν αποφασ�σουμε να την δεχθο�με, θ�τουμε �ναν �ρο: ο λευκ�ς �νθρωπος οφε�λει να συμπεριφ�ρεται στα ζ�α αυτ�ς της γης �πως σε �ναν αδελφ�.
Ε�μαι �νας �γριος και δεν γνωρ�ζω �λλο τρ�πο ζω�ς. �χω δει χιλι�δες β�σωνες να σαπ�ζουν στο λιβ�δι, εγκαταλειμμ�νοι απ� τον λευκ� �νθρωπο που τους σκ�τωσε με �να τρα�νο που περνο�σε. Ε�μαι �νας �γριος και δεν καταλαβα�νω πως το σιδερ�νιο �λογο που καπν�ζει μπορε� να ε�ναι σημαντικ�τερο απ� τον β�σωνα που εμε�ς δεν τον σκοτ�νουμε (αλ�γιστα) παρ� μ�νο για να επιβι�σουμε.
Τι ε�ναι ο �νθρωπος χωρ�ς ζ�α. Αν �λα τα ζ�α εξαφανιζ�ντουσαν, ο �νθρωπος θα π�θαινε απ� μεγ�λη ερημι� του πνε�ματος. Γιατ� αυτ� που συμβα�νει στα ζ�α συμβα�νει και στους ανθρ�πους. Σε �λα τα �μβια συμβα�νει το �διο.
Οφε�λετε να διδ�ξετε στα παιδι� σας �τι το �δαφος που πατο�ν αποτελε�ται απ� την στ�χτη των προγ�νων μας. Για να σ�βονται την γη, π�στε στα παιδι� σας �τι �χει εμπλουτισθε� απ� τις ζω�ς της φυλ�ς μας. Διδ�ξτε τα παιδι� σας �τι κι’ εμε�ς κ�νουμε στα δικ� μας, �τι δηλαδ� η γη ε�ναι η μητ�ρα μας. �τι συμβα�νει στη γη συμβα�νει και στα παιδι� της. �ταν ο �νθρωπος φτ�νει στη γη φτ�νει στα μο�τρα του.
Τουλ�χιστον εμε�ς ξ�ρουμε �να πρ�γμα: η γη δεν αν�κει στον �νθρωπο, ο �νθρωπος αν�κει στη γη. Αυτ� το ξ�ρουμε. �λα τα πρ�γματα ε�ναι (αλληλ�νδετα), �πως το α�μα που συνδ�ει μιαν οικογ�νεια.
�λα �σα συμβα�νουν στη γη �χουν αντ�κτυπο και στα παιδι� της γης. Δεν ε�ναι ο �νθρωπος που �φανε το υφ�δι της ζω�ς. Κι’ αυτ�ς απλ� ε�ναι μια κλωστ� (απ� αυτ� το υφ�δι). �τι κακ� κ�νει σ’ αυτ� το υφ�δι το κ�νει στον εαυτ� του.
Επιλογ� κειμ�νου και απ�δοση στα ελληνικ�: Μαν�λης Νικολα�δης.
Ο Μαν�λης Νικολα�δης ε�ναι Φυσικ�ς –Ηλεκτρονικ�ς, πρ�ην πρ�εδρος της CEPT και μ�λος του Συνδ�σμου «Οι Φ�λοι της Ψηφιακ�ς �μεσης Δημοκρατ�ας»
|