�� ����� ��������

��� ������ �����������

Μ�α απ� τις βασικ�ς αρχ�ς, οι οπο�ες δι�πουν την λειτουργ�α μιας δημοκρατικ�ς κοινων�ας ε�ναι αυτ� που αναφ�ρει �τι το �διον συμφ�ρον του πολ�τη πρ�πει να τε�νει να ταυτιστε� με το κοινωνικ� συμφ�ρον. Το αντ�θετο αυτο�, δηλαδ� �ταν δεν τε�νει να ταυτιστε� με το κοινωνικ� συμφ�ρον ε�ναι το εκ του πονηρο� προερχ�μενο �διον συμφ�ρον, �που ο πολ�της προσπαθε� να παραπλαν�σει � παραπληροφορ�σει τον συμπολ�τη � τους συμπολ�τες του με μη �ντιμα μ�σα για την απ�κτηση του. 

Στην περ�πτωση αυτ� γενν�ται το συνα�σθημα της καχυποψ�ας και σε αυτ�ν που επιδι�κει το εκ του πονηρο� �διον συμφ�ρον και σε αυτ�ν που φυσικ� παραπλαν�ται. Συν�πεια το�του ε�ναι το γεγον�ς �τι η νοημοσ�νη του ανθρ�που, επηρεαζ�μενη απ� το συνα�σθημα της καχυποψ�ας αδυνατε� να αξιολογ�σει ορθολογικ� οποιαδ�ποτε ν�α πρ�ταση, η οπο�α πιθαν�ς να ε�ναι προς το συμφ�ρον του. �να απ� τα απ�τοκα της πονηρ�ς σκ�ψεως λοιπ�ν ε�ναι και το�το.

Στην κοινων�α μας υπ�ρχουν δ�ο τομε�ς οικονομικ�ς δραστηρι�τητας. Ο ιδιωτικ�ς και ο δημ�σιος τομ�ας. Στον πρ�το, �που λειτουργο�ν οι καν�νες της ελε�θερης αγορ�ς, η αξιολ�γηση των μετεχ�ντων αυτο� γ�νεται επ� καθημεριν�ς β�σεως, �πως επ� παραδε�γματι τα προ��ντα των βιομηχανι�ν-βιοτεχν�ν, οι υπηρεσ�ες των ελευθ�ρων επαγγελματι�ν, το λιανεμπ�ριο κλπ. Συν�πεια το�του ε�ναι το γεγον�ς �τι ισχ�ει επαρκ�ς η αρχ�, σ�μφωνα με την οπο�α το �διον συμφ�ρον πρ�πει να τε�νει να ταυτιστε� με το κοινωνικ� συμφ�ρον.

 �σον αφορ� �μως το δημ�σιο τομ�α, η �ννοια της αξιολογ�σεως, δεν εμφαν�ζεται πουθεν�. Ο�τε �σον αφορ� στην αποτελεσματικ�τητα των οργανισμ�ν και Δημοσ�ων Υπηρεσι�ν, ο�τε �σον αφορ� στην αποδοτικ�τητα τους. Για το λ�γο αυτ�  υπ�ρχουν Οργανισμο� και Δημ�σιες Υπηρεσ�ες που παρ�γουν �χι  απλ�  μη χρ�σιμες υπηρεσ�ες, αλλ� υπηρεσ�ες  που εμποδ�ζουν τις υγιε�ς προσπ�θειες για παραγωγ� των πολιτ�ν. �λοι μας θα γνωρ�ζουμε κ�ποια παραδε�γματα.

Επιπροσθ�τως, η �ννοια της αξιολογ�σεως σπ�νια κ�νει την εμφ�νιση της και στο χ�ρο του προσωπικο�. Σε το�το το σημε�ο, να αναφερθε� π�ς εκ της φ�σεως του το Δημ�σιο εν� παρ�γει εξουσ�α και υποχρε�σεις απ�ναντι στον πολ�τη, η σημαντικ� �ννοια της ευθ�νης απουσι�ζει. �μως, δεν πρ�πει να λησμονο�με �τι �στω και αυτ�ς οι υπηρεσ�ες που λαμβ�νει σ�μερα ο πολ�της απ� αυτ�,  οφε�λονται στην εντιμ�τητα που επιδεικν�ουν πολλο� εκ των δημοσ�ων λειτουργ�ν του . 

Τα ανωτ�ρω δημιουργο�ν  πρ�σφορο �δαφος για την αν�πτυξη του εκ του πονηρο� �διου συμφ�ροντος, το οπο�ο κοιν�ς αποκαλε�ται διαφθορ�, και η οπο�α εν συνεχε�α διαχ�εται σε ολ�κληρη την κοινων�α. Δεν ε�ναι λ�γα εκε�να τα παραδε�γματα της φοροδιαφυγ�ς, της εισφοροδιαφυγ�ς, του χρηματισμο� και �λλα τ�τοια συναφ�. 

Εδ� �μως γενν�ται το ερ�τημα. Για ποιο λ�γο οι φορε�ς της εξουσ�ας,  οι πολιτικο�,  δεν προβα�νουν στις δ�ουσες εν�ργειες, με σκοπ� να διορθωθο�ν τα παραπ�νω;

Η απ�ντηση ε�ναι προφαν�ς. Για τον �να και μοναδικ� λ�γο·  �τι και σε αυτ� την περ�πτωση κ�νει την εμφ�νιση του το εκ του πονηρο� �διον συμφ�ρον που στον συγκεκριμ�νο χ�ρο αποκαλε�ται πολιτικ� κ�στος. 

Π�ς λοιπ�ν αυτ� δ�ναται να διορθωθε�;

Επειδ� στη  Χ�ρα μας  δεν  λειτουργε�  η Αληθιν�, η �μεση Δημοκρατ�α - στην  οπο�α ο πολ�της ερωτ�ται και αναλαμβ�νει την ατομικ� του ευθ�νη για την αντιμετ�πιση των εκ�στοτε προβλημ�των -  θα πρ�πει ο καθ�νας μας,  ξεχωριστ� απ� τη θ�ση στην οπο�α βρ�σκεται,  να πι�σει,  με τα οιοσδ�ποτε μ�σα που κατ�χει,  την εκ�στοτε πολιτικ�  ηγεσ�α για τις αναγκα�ες μεταρρυθμ�σεις που πρ�πει να πραγματοποιηθο�ν, �στε οι δημ�σιες υπηρεσ�ες να γ�νουν πιο αποτελεσματικ�ς και αποδοτικ�ς· να γ�νουν υπηρεσ�ες, που θα προστατε�ουν και θα προ�γουν τα συμφ�ροντα �λων των  πολιτ�ν και �χι τα συμφ�ροντα των εργαζομ�νων στο Δημ�σιο τομ�α και των πολιτικ�ν  

ΑΜΗΝ. 

Ο Σπ�ρος Βαλλιαν�τος ε�ναι οικονομολ�γος του Οικονομικο� Πανεπιστημ�ου Αθην�ν και μ�λος του συνδ�σμου «Οι Φ�λοι της Ψηφιακ�ς �μεσης Δημοκρατ�ας»