� �������� ����� ��� ��������� ������

Maurice Allais. ������� ������ ����������.

Εισαγωγικ� σημε�ωμα της Ιστοσελ�δας

Το μεγαλ�τερο πρ�βλημα που αντιμετωπ�ζουν σ�μερα οι �λληνες πολ�τες, αλλ� και γενικ�τερα οι πολ�τες �λου του κ�σμου, ε�ναι η οικονομικ� κρ�ση των ημερ�ν μας· η ανεργ�α, η με�ωση του εισοδ�ματος, η ρ�ξη της κοινωνικ�ς συνοχ�ς.

Πως �μως φθ�σαμε στη σημεριν� κατ�σταση ;  Ποια ε�ναι η βαθ�τερη αιτ�α της κρ�σης ;

Στο ερ�τημα αυτ� ο νομπελ�στας οικονομολ�γος Maurice Allais, σε συν�ντευξη του, δ�νει μια πολ� σημαντικ� και κατανοητ� απ�ντηση. Θεωρε� �τι αιτ�α της κρ�σης ε�ναι η πολιτικ� των ελευθ�ρων διεθν�ν εμπορικ�ν συναλλαγ�ν  (προ��ντων. υπηρεσι�ν και κεφαλα�ων).

Το κε�μενο της υπ�ψη συν�ντευξης με κ�ποια σχ�λια της εφημερ�δας για τα ισχ�οντα στη χ�ρα μας, �χει  δημοσιευθε� στο ΠΑΡΟΝ της 06.09.2009. Αυτ� το κε�μενο, που παρατ�θεται στα επ�μενα,  μας το �στειλε ο φ�λος της ΨΑΔ κ. Ευριπ�δης Μπ�λλης, τ. Επ�κουρος Καθηγητ�ς του ΕΜΠ.

Η ιστοσελ�δα ο�τε τη δυνατ�τητα, ο�τε την πρ�θεση �χει να σχολι�σει τα στοιχε�α του νομπελ�στα οικονομολ�γου. Τα θεωρε� αξι�πιστα στο 100%.

Παρ� τα�τα θεωρε� σκ�πιμο να σημει�σει �τι :

(1)     Αυτο� που π�ραν την απ�φαση για την προαναφερθε�σα πολιτικ�, σ�γουρα βασ�στηκαν στις προσδοκ�ες και στα ρ�σκα που αυτ� �χει· βασ�στηκαν, πρ�πει να βασ�στηκαν, στη αξιολ�γηση της διαφορ�ς των  Συν και Πλην.

(2)     Το κρ�σιμο στοιχε�ο ε�ναι �τι αυτ� την απ�φαση την π�ραν κ�ποιοι λ�γοι που δεν ε�ναι αυτο� που αξιολ�γησαν – μπορο�σαν να αξιολογ�σουν – αυτ� τη διαφορ�.. Αυτ� ακριβ�ς συνιστ�, κατ� την �ποψη μας,  « τη βαθ�τερη απ� τις βαθ�τερες» αιτ�α της κρ�σης. Αν αυτ� ισχ�ει τ�τε πρ�πει να δεχθο�με �τι η βαθ�τερη αιτ�α της κρ�σης  βρ�σκεται στα εγγεν� χαρακτηριστικ� του ισχ�οντος πολιτικο� συστ�ματος· βρ�σκεται στους λ�γους Μεσσ�ες του συστ�ματος που αποφ�σισαν αυτ� την πολιτικ�, ενδεχομ�νως μ�λιστα με ιδιοτελε�ς  στ�χους �πως αναφ�ρει ο Maurice Allais.

�πως ε�ναι γνωστ�, στις σ�γχρονες /αντιπροσωπευτικ�ς  «Δημοκρατ�ες», οι μ�γιστες αποφ�σεις που αφορο�ν στους πολ�τες, λαμβ�νονται χωρ�ς τους πολ�τες· χωρ�ς καν προσπ�θεια ενημ�ρωσης των πολιτ�ν. Ο ρ�λος των «πολιτ�ν» τελει�νει με το π�ρας της ψηφοφορ�ας εκλογ�ς των αντιπροσ�πων / βουλευτ�ν, οι οπο�οι λαμβ�νουν - στη θεωρ�α,  αλλ� �χι π�ντοτε και στην πρ�ξη - τις μεγ�λες αποφ�σεις.. Ποιοι �μως λαμβ�νουν στην πρ�ξη τις μεγ�λες αποφ�σεις, λ�γο – πολ�, �λοι ξ�ρουμε.

Το βασικ� αυτ� χαρακτηριστικ� του σημερινο� πολιτικο� συστ�ματος, οδ�γησε σε υπερσυγκ�ντρωση   ισχ�ος,  στους λ�γους και σε απογ�μνωση των πολιτ�ν απ� κ�θε ισχ�· οδ�γησε στην α�ξηση  της εντροπ�ας του κοινωνικο� συστ�ματος.

Στις  δημοκρατ�ες �μως του αρχαιοελληνικο� πνε�ματος, οι μεγ�λες αποφ�σεις λαμβ�νονται με Δημοψηφ�σματα απ� το σ�νολο των πολιτ�ν. Αυτ� οδηγο�σε σε αποφ�σεις υψηλ�ς ηθικ�ς και ευρε�ας αποδοχ�ς·  οδηγο�σε στη με�ωση της εντροπ�ας του συστ�ματος.

Αυτ� ε�ναι και η θεμελι�δης διαφορ� μεταξ� των πολιτικ�ν συστημ�των της σημεριν�ς «δημοκρατ�ας» και της δημοκρατ�ας του αρχαιοελληνικο� πνε�ματος.  

Η πολιτικ� των ελευθ�ρων διεθν�ν εμπορικ�ν ανταλλαγ�ν, δεν αποφασ�στηκε απ� τους πολ�τες. Αποφασ�στηκες απ� κ�ποιους λ�γους, που στην καλ�τερη των καλυτ�ρων περ�πτωση �ταν οι εκλεγμ�νοι αντιπρ�σωποι των πολιτ�ν.

Αν �μως αυτ� η απ�φαση λαμβ�νονταν �στω και με �να δημοψ�φισμα -  �πως �γινε με τα δημοψηφ�σματα στη Γαλλ�α και  Ολλανδ�α για την �γκριση του  Συντ�γματος της ΕΕ � στην Κ�προ για το σχ�διο Αν�ν -  �σως σ�μερα δεν θα υπ�ρχε η σημεριν� οικονομικ� κρ�ση, � �στω δεν θα ε�χε  τη σημεριν� �νταση. Οι αποφ�σεις των ολ�γων μπορε� να �χουν ιδιοτ�λεια. Οι αποφ�σεις του συν�λου δεν μπορε� .  

Το συμπ�ρασμα της ιστοσελ�δας ε�ναι �τι αν υπ�ρχαν πολιτε�ματα   Ψηφιακ�ς  �μεσης Δημοκρατ�ας, σαν αυτ� που οραματιζ�μαστε, η κρ�ση δε θα ερχ�ταν, αλλ� και αν ερχ�ταν η αντιμετ�πισης της θα γιν�ταν με μεγαλ�τερη στ�ριξη απ� τους πολ�τες , θα �ταν αποτελεσματικ� και θα ε�χε πολ� μικρ�τερες  «παρ�πλευρες» απ�λειες.

Και ακ�μη, αν υπ�ρχε Ψηφιακ�  �μεση Δημοκρατ�α, η γν�μη του Allais – η γν�μη των γνησ�ων ειδημ�νων -  θα διαμ�ρφωνε ισχυρ�τερα τις μεγ�λες αποφ�σεις που θα ελ�μβαναν οι  πολλο�  με την κανονικ� ισχ� απλο� πολ�τες,  απ’ �τι διαμορφ�νει σ�μερα τις μεγ�λες αποφ�σεις που λαμβ�νουν οι ολ�γοι  παν�σχυροι  «Μεσσ�ες». 

 Δ.Κ  Διαχειριστ�ς της Ιστοσελ�δας

_________ . _________

 Κατωτ�ρω  παραθ�τουμε το πολ� ενδιαφ�ρον κε�μενο που μας �στειλε ο κ. Μπ�λλης

ΕΛΛΑΔΑ, ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΒΡΥΞΕΛΛΩΝ.

Με την πολιτικ� των ελε�θερων διεθν�ν εμπορικ�ν ανταλλαγ�ν,

 η παγκοσμιοπο�ηση υπονομε�ει την Ευρ�πη και την οδηγε� στην καταστροφ�!

                                                                                         MAURICE ALLAIS

                                                                            Βραβε�ο Ν�μπελ Οικονομ�ας

ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ

Το 2005 μια ομ�δα Ντεγκολικ�ν βουλευτ�ν, συσπειρωμ�νων στον �μιλο Republicains, ζ�τησε απ� τον Maurice Allais να απαντ�σει σε π�ντε βασικ� ερωτ�ματα σχετικ� με την Ευρ�πη και την πορε�α της Γαλλ�ας. Παραθ�τουμε, για λ�γους συντομ�ας, μ�νο μ�α απ� τις ερωτ�σεις που αναφ�ρονται στην παγκοσμιοπο�ηση και τις απαντ�σεις που �δωσε ο Maurice Allais:

 * Η Ευρ�πη ευν�ησε την αν�δυση μιας παγκοσμιοπο�ησης χωρ�ς �ρια. Δεν συν�τρεξε μ αυτ� στην α�ξηση των οικονομικ�ν δυσκολι�ν της;

 – Πρ�γματι, διαπιστ�νει κανε�ς στη Γαλλ�α απ� το 1974 μαζικ� α�ξηση της ανεργ�ας, δραστικ� με�ωση του βιομηχανικο� προ��ντος και πολ� σημαντικ� με�ωση του ρυθμο� αυξ�σεως του εθνικο� προ��ντος.

Συγκεκριμ�να, απ� το 1950 �ως το 1974, δηλαδ� επ� 24 χρ�νια, το ποσοστ� ανεργ�ας �μεινε σταθερ� κ�τω απ� το 3%. Απ� το 1975 �ως το 2005, κατ� τη δι�ρκεια δηλαδ� των επομ�νων τρι�ντα χρ�νων, αν�λθε σταδιακ� στο 12,5% το 1997 και στο 10% το 2005.

Ειδικ�τερα σε �,τι αφορ� την απασχ�ληση στη βιομηχαν�α, εν� μεταξ� 1955-1974 οι απασχολο�μενοι στη βιομηχαν�α αυξ�νονταν σταθερ� περ�που κατ� 50.000 ετησ�ως, παρατηρο�με κατ� την περ�οδο 1974-2005 το αντ�στροφο.

 Με�ωση δηλαδ� των απασχολουμ�νων κατ� 50.000 περ�που ετησ�ως. Οι απασχολο�μενοι στη βιομηχαν�α �φτασαν τον υψηλ�τερο αριθμ� των 6 εκατ. περ�που το 1974.

Σε �,τι αφορ� τον ρυθμ� αυξ�σεως του ακαθ�ριστου εθνικο� προ��ντος απ� το 1950 �ως το 1974, ο μ�σος ρυθμ�ς αναπτ�ξεως �ταν 4%: Απ� το 1974 �ως το 2000 ο μ�σος ρυθμ�ς αναπτ�ξεως �πεσε στο 1,6%, 2,4% δηλαδ�, � 60% λιγ�τερο.

1950-1974 ΚΑΙ 1974-2005:

ΔΥΟ ΠΕΡΙΟΔΟΙ ΠΟΛΥ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ

Στην πραγματικ�τητα, �νας μ�νο λ�γος μπορε� και πρ�πει να θεωρηθε� ως ο κ�ριος και καθοριστικ�ς παρ�γων των διαφορ�ν που διαπιστ�νονται μεταξ� των δ�ο αυτ�ν περι�δων: η πολιτικ�, μετ� το 1974, της παγκ�σμιας φιλελευθεροπο�ησης των εξωτερικ�ν ανταλλαγ�ν της GATT (Γενικ� Συμφων�α Δασμ�ν και Εμπορ�ου, προκ�τοχος του Διεθνο�ς Οργανισμο� Εμπορ�ου) και των Βρυξελλ�ν και η φιλελευθεροπο�ηση της κιν�σεως των κεφαλα�ων, οι συν�πειες των οπο�ων επιδειν�θηκαν απ� την αποδι�ρθρωση του διεθνο�ς νομισματικο� συστ�ματος και τη γενικευμ�νη επιβολ� του συστ�ματος των κυμαινομ�νων επιτοκ�ων στις νομισματικ�ς ανταλλαγ�ς.

Χωρ�ς καμι� αμφιβολ�α, η πολ� διαφορετικ� εξ�λιξη της γαλλικ�ς οικονομ�ας μετ� το 1974 ε�ναι αποτ�λεσμα της προοδευτικ�ς εξαφ�νισης κ�θε προστασ�ας της Ευρωπα�κ�ς Κοιν�ς Αγορ�ς και της συνεχο�ς επεκτ�σεως εν�ς παγκ�σμιου συστ�ματος ελευθ�ρων ανταλλαγ�ν, της μετεγκαταστ�σεως βιομηχανικ�ν δραστηριοτ�των και χρηματιστικ�ν επενδ�σεων

Σε κ�θε περ�πτωση, λαμβ�νοντας υπ �ψιν τη μαζικ� α�ξηση της ανεργ�ας, την πολ� μεγ�λη με�ωση της απασχολ�σεως στη βιομηχαν�α και την πολ� σημαντικ� πτ�ση του ρυθμο� αυξ�σεως του ακαθ�ριστου εθνικο� προ��ντος, μετ� το 1974, ε�ναι εντελ�ς αδ�νατο να υποστηρ�ξει κανε�ς �τι η πολιτικ� των παγκ�σμιων ελευθ�ρων ανταλλαγ�ν, που εφ�ρμοσαν οι Βρυξ�λλες, ευν�ησε την αν�πτυξη και την απασχ�ληση.

Αντιθ�τως, αυτ� που διαπιστ�νεται ε�ναι �τι η πολιτικ� των παγκ�σμιων ελευθ�ρων ανταλλαγ�ν που εφ�ρμοσαν οι Βρυξ�λλες μετ� το 1974 επ�φερε την καταστροφ� θ�σεων εργασ�ας, την καταστροφ� της βιομηχαν�ας, την καταστροφ� της γεωργ�ας και την καταστροφ� της αν�πτυξης.

Ε�ν δεν εφαρμοζ�ταν απ� τις Βρυξ�λλες η πολιτικ� των παγκ�σμιων ελευθ�ρων ανταλλαγ�ν, το κατ� κεφαλ�ν εθνικ� εισ�δημα της Γαλλ�ας θα �ταν κατ� 30% υψηλ�τερο απ �,τι ε�ναι σ�μερα και θα �ταν τουλ�χιστον το �διο με αυτ� των ΗΠΑ.

Ποιος δεν το βλ�πει �τι οι κ�ριες δυσκολ�ες που αντιμετωπ�ζουμε σ�μερα προ�ρχονται, κατ� θεμελι�δες μ�ρος, απ� τη με�ωση του ακαθ�ριστου εσωτερικο� εισοδ�ματος που επ�φερε η πολιτικ� των παγκ�σμιων ελευθ�ρων ανταλλαγ�ν των Βρυξελλ�ν;

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΑΝΤΑΛΛΑΓΩΝ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΒΡΥΞΕΛΛΩΝ

Κ�θε αν�λυση δε�χνει �τι η πλ�ρης απελευθ�ρωση των κιν�σεων των αγαθ�ν, των υπηρεσι�ν και των κεφαλα�ων σε παγκ�σμια κλ�μακα, διακηρυσσ�μενος στ�χος του Διεθνο�ς Οργανισμο� Εμπορ�ου, πρ�πει να θεωρηθε� ταυτοχρ�νως ως αν�φικτος, ως βλαπτικ�ς και ως μη ευκτα�ος στ�χος.

Ε�ναι εφικτ�ς, πλεονεκτικ�ς και ευκτα�ος μ�νο στο πλα�σιο περιφερειακ�ν οικονομικ�ν συν�λων, �που υπ�ρχουν πολιτικο� ενωτικο� δεσμο�. Σε σ�νολα δηλαδ� που συνεν�νουν χ�ρες με παρ�μοια περ�που οικονομικ� αν�πτυξη και με δεδομ�νο το γεγον�ς �τι κ�θε περιφερειακ� �νωση προστατε�εται, σε λογικ� βαθμ�, απ�ναντι στις �λλες.

Μια σωστ� θεωρ�α για το διεθν�ς εμπ�ριο δεν οδηγε� με καν�ναν τρ�πο στο συμπ�ρασμα �τι η εφαρμογ� σε παγκ�σμια κλ�μακα μιας γενικευμ�νης πολιτικ�ς ελευθ�ρων ανταλλαγ�ν θα μπορο�σε να ανταποκρ�νεται στο πραγματικ� συμφ�ρον κ�θε χ�ρας, ε�τε πρ�κειται για τις ανεπτυγμ�νες χ�ρες της Δυτικ�ς Ευρ�πης και της Β�ρειας Αμερικ�ς � την Ιαπων�α ε�τε πρ�κειται για τις αναπτυσσ�μενες χ�ρες της Ανατολικ� Ευρ�πης, της πρ�ην ΕΣΣΔ, της Αφρικ�ς, της Λατινικ�ς Αμερικ�ς � της Ασ�ας. Θα �θελα στο σημε�ο αυτ� να ε�μαι απ�λυτα κατηγορηματικ�ς:

Η αφελ�ς και ακρ�τως απλοποιητικ� θεωρ�α που κραδα�νουν οι δοξολ�γοι της παγκ�σμιας φιλελευθεροπο�ησης των ανταλλαγ�ν για το διεθν�ς εμπ�ριο ε�ναι πλ�ρως λανθασμ�νη. Στηρ�ζεται σε θ�σεις χωρ�ς θεμ�λια.

Στην πραγματικ�τητα, αυτο� στις Βρυξ�λλες και αλλο� που, στο �νομα προβαλλομ�νων αναγκαιοτ�των για μια δ�θεν πρ�οδο, στο �νομα εν�ς κακ�ς νοουμ�νου φιλελευθερισμο� και στο �νομα της Ευρ�πης, θ�λουν ν ανο�ξουν την Ευρ�πη σ �λους τους αν�μους μιας παγκοσμιοποιημ�νης οικονομ�ας, που δεν �χει καν�να ουσιαστικ� και επιβεβλημ�νο θεσμικ� πλα�σιο και που κυριαρχε�ται απ� τον ν�μο της ζο�γκλας, αυτο� που θ�λουν την Ευρ�πη αφοπλισμ�νη, χωρ�ς καμι� λογικ� προστασ�α, αυτο� που ε�ναι �δη προσωπικ� και �μεσα υπε�θυνοι για αμ�τρητες εξαθλι�σεις και απ�λεια της εργασ�ας τους απ� εκατομμ�ρια αν�ργους, δεν ε�ναι στην πραγματικ�τητα παρ� αμ�ντορες μιας καταχρηστικ� απλοποιητικ�ς και καταστροφικ�ς ιδεολογ�ας, κ�ρυκες και απολογητ�ς μιας γιγ�ντιας απ�της.

Η ΚΥΡΙΑΡΧΗ ΕΧΘΡΟΤΗΤΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΣΜΟΥ

Η κυρ�αρχη εχθρ�τητα σ�μερα εναντ�ον κ�θε μορφ�ς προστατευτισμο� βασ�ζεται εδ� και εξ�ντα χρ�νια σε μια λανθασμ�νη ερμηνε�α των θεμελιωδ�ν αιτι�ν της μεγ�λης κρ�σης του 1929.

Στην πραγματικ�τητα, η μεγ�λη κρ�ση του 1929-1934, που απ� τις ΗΠΑ επεκτ�θηκε σε �λο τον κ�σμο, ε�χε καθαρ� νομισματικ� αιτ�α.

Η τελευτα�α προ�κυψε απ� τη δομ� και τις υπερβολ�ς του μηχανισμο� παροχ�ς πιστ�σεων. Ο προστατευτισμ�ς που ακολο�θησε αλυσιδωτ� στη δεκαετ�α του 30 �ταν συν�πεια και �χι αιτ�α της μεγ�λης κρ�σης. Οφειλ�ταν σε προσπ�θειες των εθνικ�ν οικονομι�ν να προστατευθο�ν απ� τις αποσταθεροποιητικ�ς συν�πειες της μεγ�λης κρ�σης που ε�χε αιτ�α νομισματικ�.

Οι δεδηλωμ�νοι αντ�παλοι κ�θε ε�δους προστατευτισμο� διαπρ�ττουν �να δε�τερο λ�θος:

Δεν βλ�πουν �τι μια οικονομ�α αγορ�ν δεν μπορε� να λειτουργ�σει σωστ� παρ� μ�νο μ�σα σ �να θεσμικ� και πολιτικ� πλα�σιο που διασφαλ�ζει τη σταθερ�τητα και τη ρ�θμιση. �ταν η παγκ�σμια οικονομ�α σ�μερα δεν �χει �να τ�τοιο ρυθμιστικ� σ�στημα και αναπτ�σσεται μ�σα σ �να �ναρχο σ�στημα, το παγκ�σμιο �νοιγμα σε �λους τους αν�μους των εθνικ�ν οικονομι�ν � περιφερειακ�ν εν�σεων �χι μ�νο δεν �χει καμ�α πραγματικ�, λογικ� δικαιολογ�α, αλλ� δεν μπορε� παρ� να τις οδηγ�σει σε πολ� μεγ�λες δυσκολ�ες.

Το πραγματικ� θεμ�λιο του προστατευτισμο�, η ουσιαστικ� δικαιολ�γηση και αναγκαι�τητ� του, ε�ναι η αναγκα�α προστασ�α που παρ�χει εναντ�ον κ�θε ε�δους �ναρχων καταστ�σεων και δυσκολι�ν που προκαλο�νται απ� την �λλειψη πραγματικ�ς ρυθμ�σεως σε παγκ�σμια κλ�μακα.

Ε�ναι εντελ�ς �τοπο να υποστηρ�ξει κανε�ς �τι η δ�ουσα ρ�θμιση μπορε� να προκ�ψει απ� τη λειτουργ�α των αγορ�ν, �πως διαπιστ�νεται σ�μερα.

Ε�ν δο�με, για παρ�δειγμα, την περ�πτωση της ευρωπα�κ�ς κοινοτικ�ς γεωργ�ας, η ευθυγρ�μμιση των τιμ�ν της με τις παγκ�σμιες τιμ�ς, που μπορε� να δ�σει γρ�γορα διαφορ�ς τιμ�ν μ�χρι το διπλ�σιο, λ�γω της ασταθο�ς καταστ�σεως, δεν δικαιολογε�ται κατ� καν�ναν τρ�πο.

ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ LAISSEZ FAIRE

Απ� δ�ο δεκαετ�ες τ�ρα, �χει επιβληθε� σιγ�- σιγ� �να ν�ο δ�γμα, το δ�γμα των παγκ�σμιων ελευθ�ρων ανταλλαγ�ν, που επιβ�λλει την κατ�ργηση κ�θε εμποδ�ου στην ελε�θερη διακ�νηση των εμπορευμ�των, των υπηρεσι�ν και των κεφαλα�ων.

Το δ�γμα αυτ� υπεβλ�θη κυριολεκτικ� στις διαδοχικ�ς αμερικανικ�ς κυβερν�σεις και μετ� σ ολ�κληρο τον κ�σμο απ� τις αμερικανικ�ς πολυεθνικ�ς εταιρε�ες, που στην πραγματικ�τητα, λ�γω της μεγ�λης χρηματιστικ�ς τους δ�ναμης, ασκο�ν, με παρ�νθετα πρ�σωπα, το μεγαλ�τερο μ�ρος της πολιτικ�ς εξουσ�ας

Η παγκοσμιοπο�ηση, και δεν ξ�ρω π�σο πιο κατηγορηματικ� θα μπορο�σα να το υπογραμμ�σω, συμφ�ρει μ�νο τις πολυεθνικ�ς. Αντλο�ν απ’ αυτ�ν τερ�στια κ�ρδη.

ΤΟ ΝΕΟ «ΠΙΣΤΕΥΩ»

Σ�μφωνα με το δ�γμα αυτ�, η κατ�ργηση κ�θε εμποδ�ου στην αλλαγ� αυτ� ε�ναι ταυτ�χρονα αναγκα�ος και επαρκ�ς �ρος για την �ριστη κατανομ� των π�ρων σε παγκ�σμια κλ�μακα. �λες οι χ�ρες, στο πλα�σιο αυτ�, και �λες οι κοινωνικ�ς ομ�δες θα δουν βελτ�ωση της καταστ�σε�ς τους.

Οι υποστηρικτ�ς του δ�γματος αυτο� �γιναν τ�σο δογματικο� �σο στο παρελθ�ν και οι υποστηρικτ�ς του κομμουνισμο� πριν απ� την πτ�ση του Τε�χους του Βερολ�νου το 1989.

Κατ’ αυτο�ς, η εισαγωγ� της πολιτικ�ς των παγκ�σμιων ελευθ�ρων ανταλλαγ�ν προ��ντων, υπηρεσι�ν και κεφαλα�ων επιβ�λλεται σε �λες τις χ�ρες.

Ε�ν εμφανισθο�ν δυσκολ�ες στην εφαρμογ� της πολιτικ�ς αυτ�ς, θα ε�ναι δ�θεν προσωριν�ς και μεταβατικ�ς.

Στην πραγματικ�τητα �μως οι ισχυρισμο� του ν�ου δ�γματος δεν �παψαν να διαψε�δονται τ�σο απ� την οικονομικ� αν�λυση �σο και απ� τα δεδομ�να της παρατηρ�σεως.

Στην πραγματικ�τητα, μια γενικευμ�νη παγκοσμιοπο�ηση δεν ε�ναι ο�τε αναπ�φευκτη ο�τε αναγκα�α ο�τε ευκτα�α.

***

ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Απ� την αν�λυση των διαπιστωμ�νων δεδομ�νων, προκ�πτουν συμπερ�σματα καθ�λα θεμελι�δη:

• Μια γενικευμ�νη παγκοσμιοπο�ηση των ανταλλαγ�ν μεταξ� χωρ�ν που χαρακτηρ�ζονται απ� επ�πεδα μισθ�ν πολ� διαφορετικ� σε σχ�ση με τις τιμ�ς των νομισματικ�ν ανταλλαγ�ν δεν μπορε� παρ� να επιφ�ρει τελικ� στις ανεπτυγμ�νες χ�ρες ανεργ�α, με�ωση της αυξ�σεως του εθνικο� προ��ντος, ανισ�τητες, εξαθλ�ωση κ�θε ε�δους.

Δεν ε�ναι ο�τε αναπ�φευκτη ο�τε αναγκα�α ο�τε ευκτα�α.

• Η πλ�ρης φιλελευθεροπο�ηση των ανταλλαγ�ν και των κιν�σεων των κεφαλα�ων δεν ε�ναι δυνατ� και ευκτα�α παρ� μ�νο στο πλα�σιο περιφερειακ�ν συν�λων που συσπειρ�νουν χ�ρες που ε�ναι ενωμ�νες οικονομικ� και πολιτικ� και που �χουν συγκριτικ� παρ�μοιο οικονομικ� και κοινωνικ� επ�πεδο.

• Ε�ναι αναγκα�α η αναθε�ρηση χωρ�ς καθυστ�ρηση των ιδρυτικ�ν συνθηκ�ν της Ευρωπα�κ�ς �νωσης, ιδια�τερα σε �,τι αφορο�ν την απαρα�τητη θ�σπιση της αρχ�ς της κοινοτικ�ς προτιμ�σεως.

Θα πρ�πει κατεπειγ�ντως να επαναθ�σουμε επ� τ�πητος και να ξανασκεφθο�με τις αρχ�ς των πολιτικ�ν της παγκοσμιοπο�ησης, που ετ�θησαν σε ισχ� απ� τους διεθνε�ς οργανισμο�ς, και �λως ιδιαιτ�ρως απ� τον Διεθν� Οργανισμ� Εμπορ�ου.

***

Η ΤΥΦΛΩΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΑΣ ΗΓΕΤΩΝ

«Λαμβ�νοντας υπ’ �ψιν το σ�νολο των διαπιστωμ�νων εξελ�ξεων απ� το 1974 �ως το 2004, δηλαδ� επ� τρι�ντα συναπτ� �τη, μπορο�με να υποστηρ�ξουμε σ�μερα �τι η εξ�λιξη αυτ� θα συνεχισθε� ε�ν διατηρηθε� η πολιτικ� των παγκ�σμιων ελευθ�ρων ανταλλαγ�ν των Βρυξελλ�ν.

Στην πραγματικ�τητα, �λες οι δυσκολ�ες, πρακτικ� ανυπ�ρβλητες, με τις οπο�ες βρισκ�μαστε σ�μερα αντιμ�τωποι ε�ναι αποτ�λεσμα της μει�σεως, κατ� 30%, του εθνικο� ακαθ�ριστου προ��ντος.

Η ευημερ�α ορισμ�νων πολ� μειοψηφικ�ν ομ�δων δεν πρ�πει να συγκαλ�πτει μια εξ�λιξη που σταθερ� μας οδηγε� στην καταστροφ�.

Η τ�φλωση των πολιτικ�ν ηγετ�ν μας, Δεξι�ς και Αριστερ�ς, απ� το 1974, ε�ναι πλ�ρως υπε�θυνη για τη δραματικ� κατ�σταση στην οπο�α βρισκ�μαστε σ�μερα.

�πως το υπογρ�μμιζε, �λλωστε, ο Jacdues Rueff (οικονομολ�γος, σ�μβουλος του στρατηγο� Ντε Γκολ), «αυτ� που �ταν αναπ�φευκτο να �ρθει, �ρθε».

�λη η εξ�λιξη που διαπιστ�νουμε απ� το 1974 ε�ναι αποτ�λεσμα της �κριτης και τυφλ�ς εφαρμογ�ς του �ρθρου 110 της Συνθ�κης της Ρ�μης της 25ης Μαρτ�ου 1957, το οπο�ο επανελ�φθη και περιελ�φθη σταθερ� σ �λες τις επ�μενες συνθ�κες.

�ρθρο 110:

«Τα κρ�τη-μ�λη, συνιστ�ντα μεταξ� τους μια τελωνειακ� �νωση, �χουν ως στ�χο να συμβ�λουν, σ�μφωνα με το γενικ� συμφ�ρον, στην αρμονικ� αν�πτυξη του παγκ�σμιου εμπορ�ου, στην προοδευτικ� κατ�ργηση των περιορισμ�ν στις διεθνε�ς ανταλλαγ�ς και στη με�ωση των δασμολογικ�ν φραγμ�ν».

Στην πραγματικ�τητα, για να δικαιολογε�ται το �ρθρο 110 της Συνθ�κης της Ρ�μης, θα �πρεπε να αντικατασταθε� απ� το εξ�ς �ρθρο:

«Για τη διατ�ρηση της αρμονικ�ς αναπτ�ξεως του διεθνο�ς εμπορ�ου πρ�πει να διασφαλ�ζεται μια λογικ� κοινοτικ� προστασ�α κατ� των εισαγωγ�ν απ� τρ�τες χ�ρες, των οπο�ων τα επ�πεδα των μισθ�ν, �πως διαμορφ�νονται απ� τις νομισματικ�ς ανταλλαγ�ς, ε�ναι ασυμβ�βαστα με την κατ�ργηση κ�θε τελωνειακ�ς προστασ�ας».

 Σημε�ωση :

Η επιλογ�, αντιγραφ�, επιμ�λεια και οι υπογραμμ�σεις,  του αν�τερου κειμ�νου, �γιναν  απ� τον κ. Ευριπ�δη Μπ�λλη,  Τ. Επ�κουρο Καθηγητ� του  ΕΜΠ