�� �������� ����� ����� ��� ��� ��� �� 2013
��� ������ ���������
Τρι�ντα μ�α Δεκεμβρ�ου,
κιʼ αυτ� ημ�ρα του Κυρ�ου.
Μαζ� της �τος �να παρ�ρχεται,
κιʼ αμ�σως π�σω της �λλο �ρχεται.
Για το ν�ο, ευχ�ς βεγγαλικ�,
δ�ρα, μουσικ�ς, φιλι�.
Θλ�ψη για το παλι� που π�ρασε,
σαν αστραπ� και τον καθ�να μας λιγ�κι γ�ρασε.
Για το ν�ο μεγ�λʼ η προσδοκ�α,
να π�ει καλ� μαζ� του η οικονομ�α,
σχ�δια ελπ�δες να εκπληρωθο�νε,
�σα με το παλι� δεν �ρθανε, ναρθο�νε.
Για το παλι� σκ�ψη κιʼ απορ�α,
πως στου χρ�νου την πορε�α,
τ�σο γοργ� επ�ρασε και μ�ρες του χαθ�κανε.
Λ�πη για �σους �φυγαν, και για �σα δεν γιν�κανε.
Ο Παντοκρ�τωρ απ� ψηλ� λιγ�κι απορε�,
πʼ ο �νθρωπος μ�νο τα υλικ� λογι�ζει κιʼ �χι την ψυχ�
το «μη θησαυρ�ζετε υμ�ν θησαυρο�ς επ� της γης»,
�δικα το δ�δαξε, αφο� σχεδ�ν δεν τʼ ακο�ει κανε�ς;
Ας μην τον αφ�σουμε κ�τι τ�τοιο να πιστ�ψει.
Το ν�ο �τος αρωγ�ς μας ας προστρ�ξει,
να μην λογαρι�ζουμε πλ�ον μ�νον τα οικονομικ�,
μα και την φιλ�α, την αλληλεγγ�η και την ανθρωπι�.
Ευχ�ς λοιπ�ν μα και προσπ�θεια για την ουσ�α,
Νʼ αλλ�ξουμε την καταναλωτικ� νοοτροπ�α.
Την κλασσικ� παιδε�α να αναβαθμ�σουμε.
Μια πιο ανθρ�πινη κοινων�α νʼ αναστ�σουμε.
1-1-2013, Μαν�λης Νικολα�δης
|