����� ������

��� ������ ���������

Στο τωριν� τʼ απερ�γραπτ� μας χ�λι,

πʼ ελπ�δα φα�νεται πως δεν υπ�ρχει �λλη,

�χι! ας μην, ναι ας μην απελπιστο�με,

με ηρεμ�α μ�νο να σκεφτο�με!

Πως ε�χε και �λλοτε η Πατρ�δʼ ατυχ�σει,

κιʼ απ� πε�να κιʼ απ� πολ�μους δυστυχ�σει,

και το 97, και το 22, μα και το 41,

πλ�γματ� αμ�τρητα και �χι μ�νο �να.

Μα τα κατ�φερε π�λι να ορθοποδ�σει.

Περ�φανο ξαν� το κορμ� να στ�σει.

Την Ρωμιοσ�νη μην την κλαις!

�χι! δεν πρ�κειται να σβ�σει

Με μ�χθο θʼ ανεβε�  το �ποιο της σκαλ�,

γιατʼ ο �λιος θ�λει δουλει� πολλ�,

την Ελλ�δα ξαν� για να φωτ�σει

και προκοπ�  και π�λι να χαρ�σει.

Γιʼ αυτ�,

Με την βο�θεια του Θεο� και με υγε�α

και το�τες τις Γιορτ�ς με αισιοδοξ�α,

καθ�ς και τη Ν�α τη Χρονι� να υποδεχθο�με

κιʼ ευχ�ς θερμ�ς σε �λους μας ας πο�με

Χρ�νια  Σας  Πολλ�.